Elke twee maanden wordt voor Kerknieuws iemand geïnterviewd die op de een of andere manier betrokken is bij de Nederlandse Kerk. Deze keer is Marianne Denney geïnterviewd.
Marianne is al jaren de drijvende kracht achter Vereniging Neerlandia en is ook betrokken bij de activiteiten commissie van de Anglo-Netherlands Society. De viering van het 100-jarig bestaan van Vereniging Neerlandia in september is een goede gelegenheid om wat meer over Marianne te horen.
Waar kom je vandaan en hoe ben je in Londen terecht gekomen?
Ik ben geboren in Amsterdam en opgegroeid in Uithoorn. Daar heb ik gewoond vanaf mijn vierde. Na de middelbare school wou ik er even een jaartje tussenuit en toen ben ik naar Londen gekomen als au-pair. Dat ene jaartje zijn er ondertussen 47 geworden. Dat komt natuurlijk omdat ik met een Engelsman getrouwd ben en onze twee kinderen ook in het Verenigd Koninkrijk wonen. Een jaartje Parijs, wat ook in de planning zat, is er nooit van gekomen.
Je bent een veel gezien gezicht in Austin Friars, omdat het ook het thuishonk voor Vereniging Neerlandia is. Wat betekent de Nederlandse Kerk voor jou? En voelt die plek voor jou als een thuis?
Vanaf het begin dat ik in Londen aankwam heb ik me thuis gevoeld in de Nederlandse Kerk. De vorige au-pair, bij het gezin waar ik werkte, was ook Nederlands en ik kreeg dus gelijk bij aankomst alle informatie over waar jonge Nederlanders bij elkaar kwamen. Dat was elke woensdagavond in de Nederlandse Kerk, waar we altijd een heel hartelijk welkom kregen in wat toen het Open Huis heette. Het werd een ‘home away from home’. We zaten meestal in het keldertje, ontzettend gezellig en knus. Nu niet meer voor te stellen dat daar genoeg plek was, maar toen (1976) lag dat vol met kussens en Margrieten en Libelles. Daar heb ik veel goede vrienden gemaakt waar ik nog steeds mee in contact ben. Ik ben net naar Nederland geweest voor de 40-jarige trouwdag van vrienden van toen. Zij zijn 40 jaar geleden in Nederland getrouwd door dominee Maarten den Dulk die de predikant van de Nederlandse Kerk was in onze tijd in het Open Huis en ook iedere woensdagavond aanwezig was.
Op 23 september is het groot feest, want dan viert Neerlandia haar 100-jarig bestaan in de Nederlandse Kerk. Een feest van terugkijken en vooruitkijken. Wat is voor jou terugkijkend een hoogtepunt?
Na een aantal jaren bij het Open Huis, waar vooral jongeren kwamen, was de volgende stap, eigenlijk automatisch, lid worden van Neerlandia. Als je in het buitenland woont is het bijhouden van Nederlandse tradities en contact houden met andere Nederlanders toch wel belangrijk. Ik ben dus ook al sinds ongeveer 1980 lid van Vereniging Neerlandia en de kerk is altijd een centraal punt geweest voor Neerlandia. Ik vind het geweldig dat Neerlandia nu al 100 jaar bestaat. Dat komt dankzij alle energie die de verschillende besturen over de jaren erin gestopt hebben. Het hoogtepunt van het jaar is voor mij de Nederlandse Sint- en Kerstmarkt. Tegenwoordig reizen mensen misschien wat vaker op en neer naar Nederland, maar 20/30 jaar geleden was dat niet het geval en dan was het altijd heerlijk om echt Nederlands lekkers te kunnen kopen. Ik hielp altijd mee met de markt, meestal achter de kraam met chocoladeletters, wat ontzettend gezellig was. Een ander hoogtepunt in de Neerlandia-kalender is het Sinterklaasfeest. Ik vind het zo belangrijk om die traditie aan je kinderen mee te kunnen geven. Andere gezellige Neerlandia activiteiten die altijd in de kerk plaatsvinden zijn de Nieuwjaarsborrel, met erwtensoep en oliebollen, en Leidens Ontzet, met haring en hutspot. We zijn ontzettend blij dat we zo’n goede verstandhouding hebben met de kerk en vooral ook met de kosters, Rein en George, die ons heel veel helpen en altijd de bitterballen en de oliebollen bakken en met Leidens Ontzet het klapstuk braden.
En vooruitkijkend? Waarom moet iedereen lid worden van deze mooie vereniging en wat zijn jullie plannen voor de nabije toekomst?
Neerlandia staat voor gezelligheid en vriendschap en we hopen de Nederlandse gemeenschap bij elkaar te blijven brengen door het organiseren van tenminste één evenement per maand, soms meer. Ons 100-jarig bestaan is een goed moment om er bij stil te staan wie onze leden zijn en wat hun wensen zijn. We staan altijd open voor suggesties van leden en krijgen die ook regelmatig. Maar om voort te kunnen bestaan en niet te vergrijzen, hebben we natuurlijk wel constant nieuwe leden nodig. Elk jaar verliezen we een aantal vanwege terugverhuizen naar Nederland of overlijden. Ik zou iedereen aanraden om snel lid te worden zodat ze ons grootse feest ter ere van ons 100-jarig bestaan mee kunnen vieren in de kerk op zaterdag 23 september. En dan op naar de volgende 100 jaar!
Marianne Denney werd geϊnterviewd door Bertjan van de Lagemaat