Veertigdagentijd 2025 thema ‘Onverwoestbaar’ – Dag 40 ‘Komp wel goed’
Op deze Stille Zaterdag en als laatste bijdrage een prachtig lied van Daniël Lohues, over onverwoestbaar geloof en hoop houden, want de hoop sterft als allerlaatste.
Het lied is in Drents dialect, hieronder een vertaling/samenvatting in het Nederlands:
In het zwartst van de duistere nacht
brandt altijd wel ergens een kaarsje
Een stemmetje fluistert er zacht:
’t komt wel, ’t komt wel goed.
Hoop sterft als allerlaatste.
Onderweg in een grote woestijn
bij het laatste druppeltje water
hoor je de eeuwigheid roepen:
’t komt wel, ’t komt wel goed.
Hoop sterft als allerlaatste.
Totdat het laatste flintertje hoop
is weggeblazen door de waarheid
zullen we ervoor moeten zorgen
dat we met elkaar oogsten van
wat we hebben gezaaid.
We hebben de grond, het water en de zon.
Laten we daarmee leven, alsof ons leven
ervan afhangt.
’t komt wel, ’t komt wel goed.
Hoop sterft als allerlaatste.
Bijdrage van Bertjan van de Lagemaat